Zoeken:

 Keldo

 

 

Onze Keldo is er niet meer

Het is vrijdagavond en er komt een SMS binnen. Hé, leuk, dat is Beate uit Noorwegen. Aad opent het bericht en ik zie ineens totale verbijstering op zijn gezicht. Vol ongeloof zegt hij: "Keldo" en verder kan hij niet meer praten. "Hij is dood", schiet er door mij gedachten heen en blijkbaar zeg ik het hardop want Aad knikt. Toch wil ik het niet geloven en pak de telefoon uit zijn handen. "Keldo is dead, we've just found him", lees ik. Hoe is dat nu toch mogelijk, hij is pas 3 jaar? Ik bel met Beate en Berit en hoor het verdriet in hun stem. Ach, ik wil niet weten hoe Arne eraan toe is; Keldo was zijn lieveling; Keldo was eigenlijk iedereens lieveling, ook die van Aad en mij. En ondanks dat hij niet echt van ons was, hebben we dat wel altijd zo gevoeld. Beate en ik hadden het ook altijd over "onze" Keldo, de hond waar we zo trots op waren en die bijna het beeld vertegenwoordigde van de ultieme Pyreneese Berghond die wij in gedachten hadden. Toch dringt het nog steeds niet echt tot ons door totdat we het de volgende dag op de site zien staan en dan komen de tranen.

Dit doet ongelofelijk pijn; Keldo, de enige zoon van onze Caldo is overleden aan de gevreesde maagkanteling op 3 jarige leeftijd en het verdriet is verschrikkelijk groot, uiteraard bij iedereen in Noorwegen maar ook bij ons.

Een hond geboren uit een combinatie van honden die ons allemaal zeer na aan het hart liggen; Noorse Kelly met haar prachtige lichaam en onvergetelijke lach en onze Caldo met zijn prachtige hoofd maar helaas minder stabiele achterhand.
 
2 Joekels van reuen worden uit deze combinatie geboren; één overleeft de bevalling helaas niet maar Keldo wel. Alta Colina’s  Crem de la Crème, roepnaam Keldo; een naam die een samenvoeging is van de naam van zijn moeder en vader.
 
Vanaf het begin af aan is hij speciaal; uitgezonderd die achterhand, is hij voor Beate en mij een droom die uitkomt, op zoek naar de ultieme Pyreneese Berghond die wij in gedachten hebben en waar we op gehoopt hadden uit deze combinatie; prachtig, imposant, een geweldig mooi hoofd met dromerige ogen en het geweldige karakter van zowel zijn moeder als vader. We wisten dat we die achterhand niet konden "corigeren" in één generatie maar het grootste gedeelte van onze droom was al uitgekomen in de vorm van dat prachtige hoofd en lichaam en dat geweldige karakter. Van pup af aan is hij een grote persoonlijkheid die iedereen’s hart steelt op het moment dat hij ze aankijkt en hij hoeft er niets voor te doen behalve aanwezig zijn.

 
Elke keer als ik naar Noorwegen ging, was de eerste die ik zocht “mijn”Keldo; mijn favoriet, mijn geweldige hond en van Beate en mij onze hoop voor de toekomst. Als we elkaar voor de eerste keer ontmoeten, is het liefde op het eerste gezicht van beide kanten! Toen nog een zeer jonge Pyr maar hij was overweldigend; imposant in exterieur en uitstraling, superieur in karakter. We kijken elkaar aan en er is direct een klik; het waarom realiseer ik me pas als hij tegen mij op gaat staan want het is alsof ik in de ogen van onze Caldo kijk; bizar! En elke keer als ik in Noorwegen aankom, staat hij mij blij blaffend op te wachten, één keer zelfs al op het vliegveld. Of Beate en ik nu naar een natuurpark gaan of de bergen in; op alle trips is hij erbij want hij is onze speciale vent.

De laatste keer dat ik met hem geknuffeld heb, was in november 2007, bij mijn laatste trip naar Noorwegen; ik maak dan een foto van hem die altijd in mijn geheugen gegrift zal blijven staan; die geweldige reus met piepkleine Enya, het dochtertje van Beate en Hans-Erik. Een realistische foto die indrukwekkend en ontroerend tegelijk is en die zo goed aangeeft wat voor geweldige hond hij was.

Gelukkig had hij al nakomelingen waarvan Ruth, zijn dochter, bij kennel Alta Colina is. En 2 weken geleden zijn er in Finland bij kennel Chenespace gelukkig weer 10 puppen geboren waar hij in voortleeft. En met deze generatie gaan we verder in de hoop dat er weer zo’n schitterende, lieve hond uit voorkomt als onze Keldo.

Klik op de foto om de ontroerende slideshow te zien die Beate heeft gemaakt ter nagedachtenis van deze onvergetelijke hond.


Ter nagedachtenis van Keldo hebben wij ons gastenboek weer open gezet